تحلیلی روانشناختی درباره حادثه سیرجان

مدتیست ماجرای دختر نوجوان و ۲ پسر سیرجانی خبر ساز شده است. این رویداد را می‌توان از چندین نگاه مورد بررسی و تحلیل قرار داد. نگاه اول در سطح فردی و اینکه شکنجه گر دچار چه اختلالی می‌باشد و محرک و انگیزه از انجام چنین کاری چه چیز‌هایی می‌تواند باشد و یا اینکه دختر نوجوان به چه علت اغوا شده و مسائلی از این قبیل که نیازمند یک مصاحبه بالینی روانشناختی دقیق می‌باشد تا بتوان ریشه‌های فردی را شناسایی کرد و اقدامات لازم جهت درمان صورت پذیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در نگاه دوم این اتفاق یک فرایند اجتماعیست و باید از رویکردی کلان‌تر مورد بررسی قرار گیرد که به لحاظ جمعی چه محرک‌ها و نیاز‌هایی در جامعه امروز ما وجود دارد که تجمیع این محرک‌ها منجر به اتفاقی این چنینی می‌شود. با نگاه کلان می‌توان الگوی منجر به فاجعه را شناسایی کرد و با دیدن نشانه‌ها اقدامات پیشگیرانه صورت پذیرد.
آسیب ایجاد شده پس از واقعه می‌تواند به قدری زیاد باشد که به سختی قابل درمان یا حتی غیر قابل درمان باشد و هزینه‌ای به مراتب سنگین‌تر برای جامعه و فرد خواهد داشت و پیشگیری بهترین گزینه برای مقابله با این آسیب است که نیازمند یک پیشبینی مناسب است. اگرقادر به رصد کردن نشانه‌های یک فاجعه قریب الوقوع باشیم بسیار کم هزینه‌تر و سریعتر می‌توان اقدام کرد و جامعه و فرد و خانواده متحمل هزینه‌های وحشت ناک پس از حادثه نشوند. در ادامه به برخی از این نشانه‌ها اشاره خواهم کرد.

۱- اعتیاد و مسمویت هیجانی:
اعتیاد هیجانی یا مسمومیت هیجانی یک اصطلاح روانشناختیست به این معنی که فرد مداوما نیازمند تزریق هیجان می‌باشد و تنها در صورت وجود این هیجان احساس خوبی خواهد داشت. هیجان معمولا با میزان خطر رابطه مستقیم دارد و رفتار‌ها و اعمال ممنوعه معمولا از هیجان بسیار بالایی برخوردارند. اعتیاد هیجانی الگویی مانند هر اعتیاد دیگر دارد و با هر بار تجربه هیجان، فرد نیازمند تجربه هیجانی بیشتر در اتفاق بعدیست و یک هیجان ثابت دیگر برایش ارضا کننده نخواهد بود. به همین دلیل ممنوعیت‌های کوچک دیگر هیجان لازم را ندارد و نیازمند انجام کاری با حاشیه خطر بیشتر و در این مورد خاص یک ممنوعیت بزرگتر است. تامین نیاز هیجانی نیز مانند تمام نیاز‌های دیگر انسان هم راه سالم دارد و هم راه‌های نا سالم و از فردی به فرد دیگر متفاوت. زمانی که مسیر تخلیه هیجانی سالم محیا نباشد، فرد برای هیجان خواهی خود به راه‌های نا سالم روی خواهد آورد. این تخلیه هیجان میتواند از فحاشی در یک فضای مجازی شروع شود و به حضور تنهای یک دختر ۱۶ ساله در خانه باغی در ناکجا آباد با پسری که تا به حال او را ملاقات نکرده و شناخت کافی ندارد ختم شود.

۲- تمایل به خشونت آشکار و دریافت نوازش منفی:
در فایل تصویری منتشر شده چیزی که در نگاه اول مورد توجه قرار میگیرد کلیت داستان است. داستانی که در آن دختر به عشق پسر توهین کرده و پسر برای انتقام نقشه میکشد تا دختر نوجوان را تنبیه کند. اما این تنها لایه سطحی ماجراست و این اتفاق نشانگر یک فرایند عمیق‌تر است. ماجرا فقط یک خشونت و انتقام ساده نیست. یک پرخاشگری و انتقام میتواند به شکل مخفی‌تر و هوشمندانه تری انجام شود و پسری که توانسته یک برنامه ریزی دقیق برای فریب دادن دختر نوجوان از فاصله حدود هزار کیلومتر داشته باشد و موفق شود، آدم کم هوشی نیست که نتواند انتقام خود را بگیرد بدون آنکه اثری از خود بجای بگذارد. در اینجا تمایل به خشونت آشکار وجود دارد. یک رفتار نمایشی که در آن همه بفهمند که او کیست و چرا این کار را انجام می‌دهد بدون ترس از قانون و مراجع قضایی. در واقع خشونتی که می‌تواند عواقب سنگینی برای پسر به همراه داشته باشد، اما پی داستان را به تن خود مالیده است. در اینجا ما با پدیده نوازش منفی روبرو هستیم. یعنی جلب توجه، اما نه با استفاده از دستآورد‌ها یا خصوصیات مثبت بلکه با پرخاشگری و رفتاری ضداجتماعی. دقت کنیم که او در نهایت توجه به دست خواهد آورد و دیده خواهد شد. زمانی که توجه مثبت وجود نداشته باشد و فرد در محیط پیرامون خود از نوازش مثبت محروم باشد تمایل شدید به دریافت نوازش منفی ایجاد می‌شود برای جلب توجه منفی فرد نیازمند عده‌ای تماشاگر است که بعد از ابراز خشونت آشکار دقیقا همین اتفاق هم می‌افتد و این یک الگوی مخرب اجتماعیست که افراد تمایل بیشتری به تماشا و دنبال کردن اتفاقات دردناک اینچنینی یا وقایع عجیب و غریب خارج از عرف و چارچوب‌های معمول دارند و دلیل آن را میتوان عدم آموزش صحیح و محدودیت‌های نا سالم و غیر علمی در جامعه دانست که هیولای وحشتناک تری را در اعماق روان افراد جامعه پرورش داده و افراد نمی‌توانند با خاموشی در مقابل چنین وقایعی رفتار‌های نمایشی مخرب را خاموش کنند بلکه هیزم بیشتر در آتش می‌ریزند. به همین دلیل نمایش خشونت از خود خشونت هم مهمر می‌شود حتی اگر فرد هزینه سنگین بابت رفتار خود پرداخت کند. در چنین شرایطی تنبیه و مجازات و قانون به تنهایی نمی‌تواند ابزاری برای عدم رفتار‌های ضد اجتماعی در فرد شود و پیشگیری و درمان نیازمند یک رویکرد عمیق‌تر و تخصصی در سطح جامعه می‌باشد.

۳- گروه حمایتی و ارتباط موثر:
انسان ذاتا یک موجود اجتماعیست و در هر مقطع از زندگی خود نیاز دارد در گروه‌های اجتماعی پذیرفته شود که این گروه‌ها هر کدام به شکلی در واقع یک سیستم حمایتی برای فرد محسوب می‌شوند که اولین و مهمترین آن خانواده می‌باشد. در سن نوجوانی گرایش فرد برای پذیرفته شدن به سمت گروه همسالان متمایل می‌شود، اما سیستم حمایتی فرد معمولا یک هسته مرکزی دارد که فرد کنار این حلقه مرکزی امنیت کامل احساس می‌کند و زمانی که دچار بحران یا آسیب می‌شود، میداند که همیشه یک ساحل امن برای ترمیم زخم‌های خود خواهد داشت که این دایره امن باید در بستر خانواده فراهم شده باشد. در غیر این صورت فرد برای تامین امنیت به دنبال یک منبع خارجی می‌گردد که اولین گروه در دسترس در نوجوانی گروه همسالان است و در اینجا قوانین عضویت و پذیرفته شدن توسط آن گروه مشخص می‌شود. زمانی که هیجان خواهی فرد بالا باشد گرایش هم به سمت افراد هیجان انگیز خواهد بود و قانون عضویت در این گروه این است "هر کی کار‌های خفن‌تر بکنه پذیرفته شده تره" و از همه مهمتر این گروه در صورت آسیب هرگز حمایت لازم برای التیام فرد را در اختیار او قرار نخواهد داد و در صورتی که دایره امن در خانواده هم وجود نداشته باشد، نوجوان کاملا آسیب پذیر خواهد بود و در صورت بروز آسیب هیچ سیستم حمایتی برای بازگشت ندارد. ایجاد این سیستم حمایتی نیازمند ارتباط درست و موثر با نوجوان و شناخت کافی از دنیای مدرن اوست و اگر این ارتباط وجود نداشته باشد احتمال آسیب به شدت بالا می‌رود

سه مورد بالا زمانی که در کنار هم قرار بگیرند وقوع فاجعه این چنینی دور از ذهن نیست و به جرات می‌توان گفت که این آسیب از یک بستر نا مناسب اجتماعی و عدم آموزش صحیح خانواده در فرزند پروری و ارتباط موثر با کودک و نبودن توجه و نوازش مثبت شکل گرفته است. من مقصر اصلی را پسر سیرجانی یا دختر نوجوان ۱۶ ساله نمی‌دانم و سهم اصلی این واقعه بر گردن جامعه و سیستم آموزشیست.

 

*کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان

 

منبع: تابناک

کلیدواژه: روانشناس روانشناسی کودک سیرجان اینستاگرام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۰۶۸۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۴۷ میلیون افغانستانی را خوشحال کردیم | اینفانتینو هم از صعود افغانستان به جام جهانی هیجان‌زده بود

همشهری‌آنلاین - علی‌اصغر درویش

تیم ملی فوتسال افغانستان در جام‌ملت‌های آسیا ۲۰۲۴با هدایت سرمربی ایرانی خود دست به‌کار بزرگی زد و توانست برای اولین‌بار به جام‌جهانی صعود کند؛ اتفاقی که بازتاب بسیاری در رسانه‌های ورزشی داشت. مجید مرتضایی، سرمربی تیم ملی فوتسال افغانستان حالا بعد از گذشت چند روز از پایان این مسابقات از حال و هوای مردم افغانستان و تجربه شگفت‌انگیز آنها می‌گوید. مرتضایی، فوق‌لیسانس مدیریت تربیت‌بدنی، دارنده مدرک A آسیا، مدرس فیفا و فدراسیون فوتبال است و سابقه مربیگری در تیم‌ فوتسال فرش‌آرای مشهد در لیگ دسته‌اول فوتسال کشور و همچنین کمک‌مربیگری در تیم ابومسلم خراسان را در کارنامه خود دارد. او درباره جزئیات تشکیل تیم ملی فوتسال افغانستان و صعود این تیم به جام‌جهانی با روزنامه همشهری گفت‌وگو کرده است.

*تجربه حضور در جام‌ملت‌های آسیا آن هم با تیمی مثل افغانستان، سخت نبود؟

تقریبا برای تمام بازیکنان و مربیان افغانستان تجربه جدیدی بود به این دلیل که تا آن زمان هیچ تیم ملی‌ای از افغانستان نتوانسته بود به مراحل نهایی در جام‌ملت‌های آسیا راه پیدا کند و رسیدن به این جایگاه ۱۰سال طول کشید. البته استرس خیلی زیادی وجود داشت چون محیط برای بازیکنان افغانستان ناشناخته بود.

*مراحل آماده‌سازی تیم ملی فوتسال افغانستان چطور بود؟

قبل از شروع جام‌ملت‌ها بازی‌های دوستانه زیادی داشتیم. در یک تورنمنت در تایلند شرکت کردیم سپس به میانمار رفتیم و چند بازی تدارکاتی انجام دادیم و بعد از آن نیز چند بازی دوستانه با عربستان، چین و تاجیکستان برگزار کردیم تا درنهایت با آمادگی کامل در مسابقات حاضر شده و نتایج قابل‌قبولی بگیریم.

*چه اتفاقی افتاد که تصمیم به هدایت تیم ملی فوتسال افغانستان گرفتید. پیشنهاد از کجا بود؟

از ۴، ۵سال قبل فدراسیون فوتبال افغانستان به این جمع‌بندی رسیده بود که از یک مربی ایرانی استفاده کند. با توجه به اینکه من در لیگ برتر فعالیت داشتم و چند بازیکن افغانستان در لیگ ایران بودند این پیشنهاد برای من مطرح شد اما آمدن حکومت طالبان در آن زمان در این پروسه یکی دو سال توقف ایجاد کرد تا اینکه کشور افغانستان سر و شکل گرفت و فدراسیون افغانستان کار خود را دوباره شروع کرد و پیشنهاد حضور من در تیم ملی فوتسال افغانستان جدی‌تر شد و از من خواستند آنجا حضور پیدا کنم. من هم رفتم و قرارداد امضا کردم. فکر می‌کنم ۲سال پیش همین موقع‌ها بود که نخستین حضور افغانستان در مقدماتی جام‌ملت‌های آسیا را در قرقیزستان داشتیم اما با توجه به وقت کمی که قبل از این مسابقات داشتیم و اینکه تیم را ۲۰روز بود که تحویل گرفته بودیم به‌خاطر تفاضل گل نتوانستیم به مسابقات جام‌ملت‌ها صعود کنیم. در ادامه با همکاری و کارهای زیربنایی که انجام شد، ۶ماه برای حضور در مسابقات فرصت داشتیم. در این فرصت لیگ برتر افغانستان را دیدیم، بازیکنانی که در ایران و خارج از ایران بازی می‌کردند را زیرنظر گرفتیم و در نهایت تیم خوبی برای مسابقات آماده کردیم.

*پس افغانستان هم لیگ فوتسال دارد؟

بله. لیگ برتر افغانستان هر سال در بهمن و اسفند با شرکت ۱۲تیم برگزار می‌شود. البته ۲سال متوقف شده بود و از آن زمان به بعد دوباره راه افتاد.

*ظاهرا لژیونر هم داشتید؟

خیلی از بازیکنان را از لیگ افغانستان انتخاب کردیم و اکثر آنها هم بازیکنانی بودند که قبل از آن در ایران بازی می‌کردند یعنی از بچه‌های مهاجر افغانستان استفاده کردیم. غیر از لیگ برتر افغانستان در ایران هم مسابقات مهاجران در مشهد و تهران برگزار می‌شد که آنها را هم رصد کردیم، بازیکنانی که در سوئد و آلمان بازی می‌کردند را هم زیرنظر گرفتیم. البته این لژیونرها در دور قبل در تیم حضور داشتند اما بنا به دلایلی در جام‌ملت‌ها در کنار ما نبودند.

*واکنش‌ها در افغانستان به این دستاورد بزرگ چطور بود؟

بی‌نهایت عالی بود و تا آنجا که خبر دارم ۴۷میلیون جمعیت افغانستان خوشحال بودند. در فرودگاه ترکیه هم استقبال خیلی خوبی شد.

*چهره‌های مطرح هم واکنش نشان دادند؟

بله. چهره‌هایی از خارج و داخل افغانستان واکنش نشان دادند. به‌عنوان مثال پیام آقای اینفانتینو برای تیم ملی فوتسال افغانستان که خود ایشان هم هیجان‌زده شده بود که چطور یک تیم ناشناخته در همان نخستین حضورش در جام‌ملت‌ها برای نخستین بار به جام‌جهانی صعود می‌کند. رئیس‌الوزرای افغانستان پیام دادند. در کل مردم افغانستان به این دلیل از صعود تیم ملی فوتسال افغانستان به جام‌جهانی خیلی خوشحال بودند که در تاریخ کل رشته‌های ورزشی افغانستان این اولین‌بار بود که افغان‌ها بعد از ۷۰سال که در رشته‌های ورزشی مختلف فعالیت داشتند در یک رشته تیمی به جام‌جهانی صعود کردند.

*کلیپی از خوشحالی بازیکنان با آهنگ صادق بوقی در رختکن تیم ملی فوتسال افغانستان در فضای مجازی حسابی ترند شد.

بازیکنان افغانستان این قول را از بدنساز تیم گرفته بودند که اگر تیم به جام‌جهانی صعود کرد باید این خوشحالی را انجام دهد و در وهله اول بدنساز تیم زیر بار نمی‌رفت ولی با اصرار بازیکنان افغانستان این کار را انجام داد. فکر می‌کنم از خود صادق بوقی هم هیجان بیشتری نشان داد و خیلی در این نقش فرورفته بود!

*کمی از خودتان صحبت کنید. همکاری مجید مرتضایی با تیم ملی فوتسال افغانستان ادامه دارد؟

قرارداد من با تیم ملی فوتسال افغانستان تا پایان ۲۰۲۴ بود و قرار شد که اگر تیم به جام‌جهانی صعود کند مبلغی به‌صورت خودکار به قراردادم اضافه شود و این اتفاق هم افتاد.

*بعد از جام‌ملت‌ها پیشنهاد جدید داشتید؟

رفتن با افغانستان به جام‌جهانی افتخار بزرگی است ولی با توجه به اینکه حضور در جام‌جهانی برای من خیلی جذاب بوده و مردم این کشور خیلی از این حضور خوشحالند، می‌خواهم با این تیم در آنجا شگفتی‌ساز شویم. می‌خواهم این کار را به سرانجام برسانم و پیشنهادها را نپذیرفتم. اما حقیقتا از جاهای مختلف پیشنهاد داشتم، از چند تیم‌ لیگ برتر ایران پیشنهادهایی داشتم که چندبرابر بود و از امارات هم پیشنهاد داشتم که قبول نکردم.

*اینطور که معلوم است برای انتخاب بازیکنان حسابی وقت گذاشته‌اید؟

بازیکنان تیم ملی افغانستان را از بین نزدیک به ۷۰نفر انتخاب کردیم که حدود ۳۵نفر زیر ۲۰سال و ۳۵نفر بالای ۲۰سال بودند. تقریبا ۱۰ماه پیش اردویی در مشهد برگزار کردیم که از بین اینها حدود ۱۸نفر را برای تیم بزرگسالان انتخاب کردیم. از طرف دیگر مجاورت با ایران هم شانس بزرگ افغانستان بود.

*چرا؟

به این دلیل که ایران مهد فوتسال است و بازی کردن با تیم‌های ایرانی خیلی به تیم ملی فوتسال افغانستان کمک کرد. مثلا در همین مشهد ۱۶بازی دوستانه با تیم‌های لیگ یک و دو ایران انجام دادیم که به‌نظر من خیلی از آن تیم‌ها از تیم‌های ملی که با آنها بازی کردیم قوی‌تر بودند. خوبی برگزاری اردو در ایران این است، یعنی شما اگر با یک تیم لیگ استان ایران هم بازی کنید ممکن است از لحاظ قدرت با یکی از تیم‌های ملی برابری کند. رونق فوتسال در ایران به پیشرفت فوتسال افغانستان خیلی کمک کرده است.

*افغانستان در مرحله گروهی تیم بسیار خوبی نشان داد اما شاید پیروزی برابر قرقیزستانی که ژاپن و ویتنام را شکست داده بود، خیلی کار بزرگی بود. به‌نظر می‌رسید بازیکنان افغانستان رفته‌رفته به‌خودباوری رسیده بودند.

دقیقا. ۶بازیکن از ۱۴بازیکن افغانستان حتی یک بازی ملی هم نداشتند. مربیان بهتر حرف من را متوجه می‌شوند. یک بازیکنی که هیچ تجربه‌ای در بازی‌های برون‌مرزی نداشته، وقتی بتواند عملکرد قابل‌توجهی در این سطح از بازی‌ها داشته باشد خیلی اتفاق خوبی رخ داده است.

*حقیقتا فکر می‌کردید تیم ملی فوتسال افغانستان به جام‌جهانی صعود کند؟

از زمانی که شروع کردیم به بچه‌ها گفتم هدف ما جام‌جهانی است و باید برای این هدف تلاش کنیم اما واقعیت را بگویم آن روزی که قرقیزستان را بردیم و به جام‌جهانی صعود کردیم برای خود من قابل باور نبود و به بازیکنان می‌گفتم باور می‌کنید به جام‌جهانی رفتیم!

*در پایان چه صحبتی دارید؟

خیلی خوشحالم که خداوند این لطف را به من داشته که به کمک بازیکنان افغانستان توانستم در اوج سختی، در اوج غم و در اوج محنت میلیون‌ها افغان را خوشحال کنم.

کد خبر 849541 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها فوتسال و فوتبال ساحلی ویژه ورزشی ورزش